Welle hemme alles, zelfs een dorpsdichter

Onder het motto: ‘Welle hemme alles in Hest, behalve een ‘dorpsdichter’, ging de Heistse cultuurraad op zoek naar een ‘Dichter bij de Nete’. Dertien kandidaten boden zich aan om de volgende 2 jaar Heist in een poëtisch daglicht te stellen. Een jury van zeer competente Heistenaars koos Femke Aubroeck uit Wiekevorst om Heist-op-den-Berg, zijn inwoners en hun gebeurtenissen op poëtische wijze te portretteren.

Kandidaten moesten één gedicht en hun motivatie insturen. Na een anonieme preselectie werden 5 van de 13 inzendingen weerhouden voor een 2^de juryronde waarbij onder meer voormalig KUL-rector Rik Torfs ook zijn zeg had. Vijf gedichten, vijf dichters. Elk van die vijf had Dichter bij de Nete kunnen worden. Al debatterend gingen ze van vijf naar vier, naar drie … Om uiteindelijk één gedicht over te houden. Van een dichter waarbij het hele plaatje klopt. De jury was unaniem. En het gedicht van Femke Aubroeck was ook het gedicht dat de meeste punten gekregen had.

Femke Aubroeck is een vlotte dertiger uit Wiekevorst. Ze brengt brood op de plank met het verkopen van fijne Waalse biertjes maar haar hart ligt bij het schrijven.

“Mijn stijl is ongefilterd, zelfrelativerend, meestal humoristisch en vaak eigenwijs”, begint Femke haar verhaal, “Wat ik wil bereiken met mijn schrijven is de lezers raken. Aanraken. Soms met een knuffel, soms met een schouderklopje en heel af en toe met een draai rond hun oren. Ik wil onder hun vel kruipen en in hun hart. Ik wil ze doen lachen en, heel eerlijk, ook soms doen huilen. Of nee, dat wil ik niet, maar ik ben wel zotvereerd als het gebeurt. Want dat betekent dat ze mij toelaten in hun ziel. En da's voor een woordenaar het schoonste wat er is. Dorpsdichter van Heist. Ik kan niet zeggen hoe graag ik dat wil worden. Ik zou er m'n ziel voor geven, ware het niet dat ik die al heb uitgedeeld aan m'n kinderen. Samen met m'n strak vel en m'n nachtrust.”

Van Femke wordt verwacht dat ze enkele keren per jaar een gedicht zal schrijven over wat de inwoners van Heist beroert en dat via verschillende media zal gepubliceerd worden.

Het gedicht waarmee Femke werd verkozen als Dichter bij de Nete:

Later
Wanneer je al lang uit de kluiten
En de kinderschoenen gewassen bent
Zal jij je niet
Maar ik mij wel
Herinneren hoe ik naar je kijk vandaag
Naar de welving van je wangen
En de krulletjes in je oor In de schemering van de kamerlamp
Ergens in de buurt van middernacht
Terwijl je gezapig en voldaan
Op m’n borst rust Je van geen kwaad bewust
Tevreden met hoe het is En zonder nood aan morgen
Je zal je niet herinneren hoe ik
Zo immens intens
Bijna krampachtig
Het gevoel in m’n hoofd probeer te etsen
Van jouw haartjes onder mijn kin
Als kiwivel
Maar dan zachter
Van jouw handje dat slaperig van m’n schouder zakt
De druk van jouw kleine lijf op het mijne
En de warmte die ertussen hangt
Later
Wanneer je al lang niet meer op m’n borst past
Zal jij je niet
Maar ik mij wel
Herinneren hoe ik naar je kijk vandaag
En hoe ik je voel
En ruik
En aai
En hoe ik je liever liefheb dan te slapen
Hoe ik simpelweg
Bij jou wil zijn

Hoeveel ik nu al van je hou
En hoe dat slechts een fractie is
Van wat nog komt